کد مطلب:34399 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اعتقادات

چرا در قرآن، فرشتگان در انجام امور، گاهي در عرض خدا قرار ميگيرند؟

نسبت خدا به موجودات، نسبت آفريدن و ايجاد كردن و تكوين است. تشكيلات و دستگاه او را مانند تشكيلات اجتماعي و روابط قرار دادي كه در اجتماع بشر دائر است، نبايد پنداشت. نظام فرماندهي و اطاعت در بين خدا و ملائكه جنبة تكويني و حقيقي دارد نه جنبة قراردادي و اعتباري. فرمان خدا حرف نيست، ايجاد است؛ اطاعت ملائكه نيز متناسب با آن است؛ وقتي ميگوييم به فرشتگان فرمان داده كه چنين كنند، معنايش اين است كه آنان را طوري ايجاد كرده كه علت و فاعل باشند براي فعل و معلول مخصوص و معناي اطاعت ملائكه نيز همين علّيّت و معلوليّت تكويني است. تشكيلات ياد شده، مبيّن يك نظام تكويني است.
و از همين جا است كه قرآن كريم، تدبير خلقت را گاهي به «خدا» نسبت ميدهد و گاهي به فرشتگان؛ گاه ميگويد:
«يُدَبِّرُ الْاَمْرَ مِنَ السَّماءِ اِلَي الْاَرْضِ» سجده/5
[خدا كار را از آسمان به زمين تدبير ميكند و ميفرستد.]
و گاه ميگويد:
«فَالْمُدَبِّراتِ اَمْراً» نازعات/5
[قسم به فرشتگان تدبير كنندة كار.]
گاهي قبض و دريافت نفوس انسانهايي را كه ميميرند به فرشتگان نسبت ميدهد و گاهي به فرشتة خاص موت و گاهي به خدا.
گاهي وحي را به يك فرشته نسبت ميدهد:
«نَزَلَ بِهِ الرّوحُ الاَمينُ عَلي قَلْبِكَ» شعراء/193 و 194
[روح الامين (جبرائيل) قرآن را بر قلب تو فرود آورد.]
و گاهي به ذات اقدس احديّت، و ميفرمايد:
«اِنّا نَحْنُ نَزَّلْنا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنْزيلاً» دهر/23
[ما خويشتن، قرآن را بر تو نازل كردهايم.]
رمزش اين است كه كار خدا نظام و ترتيب دارد و ارادة خدا به آفرينش و تدبير جهان، عين ارادة نظام است.

---

مجموعه آثار شهيد مطهري ج1 – عدل الهي
شهيد مطهري